Kreatywność to niewątpliwie jedna z najbardziej pożądanych cech w dzisiejszym świecie. Umiejętność pomysłowego myślenia jest bardzo ceniona zarówno u dzieci jak u dorosłych. Ludzie odznaczający się twórczym myśleniem mają znacznie bardziej udane życie zawodowe i towarzyskie. Właśnie dlatego warto u naszego dziecka wzbudzać kreatywność od najmłodszych lat. Odpowiednie wychowanie może ukierunkować umysł dziecka na szukanie rozwiązań.
Jak wychować kreatywne dziecko?
Nie jest to tak trudne jak mogłoby się wydawać. Wystarczy jedynie konsekwentnie trzymać się pewnych reguł. Takie wychowanie ma na celu pobudzenie w dziecku pomysłowości, pomagającej w rozwiązywaniu codziennych problemów. Będzie to miało ogromny wpływ na to, w jaki sposób rozwinie się umysł Twojego dziecka.
1. Bawcie się w „małego naukowca”
Nawet codzienne życie pełne jest prostych fizycznych i chemicznych zjawisk. Dla nas, dorosłych, nie jest to nic ciekawego, ale dla dziecka może to być niesamowita przygoda. Możesz, a nawet powinnaś, wykorzystać je do nauki poprzez zabawę ze swoim dzieckiem. Jeśli pokażesz mu ciekawe sztuczki, na pewno zachwyci tym swoich kolegów i koleżanki. 🙂 Przykładowe zabawy i zjawiska:
- Zbudujcie prostą huśtawkę z deski i jakiegoś podparcia. Najpierw ustawcie ją pustą w położeniu równowagi, a później przesuwajcie środek podparcia i dociążajcie krótszy koniec tak, że konstrukcja pozostanie w położeniu równowagi.
- Pokaż dziecku, że lód, woda i para wodna to ta sama substancja.
- Wyjaśnij dlaczego olej utrzymuje się na powierzchni wody. Możecie również zrobić eksperyment z kulą oleju w alkoholu.
- Pozwól dziecku otworzyć wstrząśniętą butelkę wody gazowanej i wytłumacz dlaczego nie należy tak robić w czystych ubraniach. 🙂
- Zróbcie wulkan z Coli i Mentosów.
- Wykonajcie własnoręcznie lampiony, które potem wspólnie wypuścicie.
2. Wytrwale odpowiadaj
Dzieci mają tą cudowną cechę, że są ciekawe wszystkiego co je otacza. Bardzo często zalewają nas wodospadem pytań – również tych niewygodnych i absurdalnych. Rodzic powinien zawsze starać się odpowiedzieć na każde z nich najlepiej jak potrafi. Nie należy okazywać złości i zdenerwowania, aby nie zniechęcić malucha do poznawania świata.
Staraj się odpowiadać w taki sposób, który zachęci Twoje dziecko do dalszego zgłębiania tego tematu. Pamiętaj, że nie na wszystkie pytania musisz odpowiadać jedynie słownie, czasami warto coś pokazać. Przy natłoku zapytań o zwierzęta, możecie pójść do ZOO. Jeśli Twojego syna ciekawi dlaczego samochód robi „wrum” – otwórz maskę, pokaż silnik, pozwól nacisnąć pedał gazu. Córka pyta jak robi się sukienki? Zaprowadź ją do okolicznej krawcowej, może zgodzi się, aby dziecko zobaczyło jak pracuje.
W wolnej chwili możesz wyszukać w internecie najbardziej szalone pytania, z którymi zetknęły się inne mamy. Gwarantowana porządna dawka śmiechu, a przy okazji może nie dasz się zaskoczyć swojemu dziecku 🙂
3. Naucz się żyć w hałasie i bałaganie
Musisz przygotować się na to, że poznawanie świata przez kreatywne dziecko jest często bardzo intensywne, burzliwe i głośne. Porozrzucane po całym pokoju klocki i okrzyki radości to oznaki tego, że proces twórczy prężnie się odbywa. Właśnie na tym polega rozwój kreatywności – na tworzeniu i szukaniu rozwiązań. Jeśli pod Twoim dachem jest mały artysta lub (jeszcze) niespełniony budowniczy, to nie zbieraj ciągle za nimi klocków – i tak za chwile znów je rozrzucą. 🙂
4. Nie nadużywaj pochwał i nagód
Zauważ, że jeśli mamy czegoś zbyt wiele, to przestaje to na nas robić wrażenie. Wyobraź sobie dwie proste sytuacje. Pierwsza: samolotem latasz raz w roku na wakacje, i druga: samolotem latasz średnio 3 razy w tygodniu ze względu na swoją pracę. W którym przypadku będziesz bardziej ekscytować się i doceniać chwile spędzone w samolocie? Dokładnie tak samo jest ze wszystkim – łącznie z pochwałami i nagrodami. Powinnaś je dozować i w żadnym wypadku nie nadużywać. Należy stosować je w taki sposób, aby dziecko naprawdę doceniło ich znaczenie.
5. Krytykuj i wytykaj w błędy w odpowiedni sposób
W sprawie krytyki obowiązują identyczne zasady, co w przypadku pochwał. Nie może być jej zbyt wiele, ale całkowity jej brak też nie jest dobry. Krytykowanie działań i poczynań swojego dziecka nie należy do rzeczy łatwych, ponieważ stosunkowo łatwo jest wyrządzić mu tym krzywdę. Powinnaś być bardzo ostrożna i przemyśleć każde wypowiedziane słowo, bo bardzo łatwo jest nieumyślnie podciąć dziecku skrzydła.
Naucz dziecko przyjmowania krytyki. Pomoże mu to się lepiej rozwijać i szybciej uczyć. W późniejszym etapie życia bardzo trudno jest nauczyć się tej niezwykle ważnej umiejętności.
6. Daj dziecku próbować, nie bądź nadgorliwa
Czy jesteś jedną z tych mam, które zaraz biegną do dziecka, gdy robi ono coś „nie tak jak trzeba”? Powinnaś jak najszybciej z tym skończyć! To właśnie takie sytuacje najbardziej wpływają na rozwój kreatywności, ponieważ zmuszają dziecko do abstrakcyjnego myślenia nad rozwiązaniem jakiejś kwestii. Pamiętam jedną zabawną sytuację, którą opowiedziała mi moja serdeczna przyjaciółka.
Naszykowała sobie i swojemu synkowi talerz zupy, ale zapomniała zabrać sztućców. Misja przyniesienia ich z kuchni przypadła młodemu. Oczywiście chętnie wybrał się w tą jakże emocjonującą przygodę. Chwila moment i wraca… trzymając w ręku dwa widelce. Już chciała zareagować i przynieść łyżki, ale była ciekawa jak poradzi sobie z zupą przy użyciu widelca. Jak gdyby nigdy nic wzięła widelec i zaczęła jeść. Wybierała warzywa, starała się nabierać krótki makaron jak spaghetti i obserwowała. Młody oczywiście próbował wachlować widelcem jak łyżką, ale z wiadomych przyczyn mu to nie wychodziło. Podejrzał co robi mama i zrobił to samo – wyjadł warzywa, ale z makaronem nie było tak łatwo – nie był w stanie nabrać go na widelec tak sprawnie jak jego mama. Zaczął wyciągać go na brzeg talerza i stamtąd zgarniać wprost do ust. W momencie gdy została sama woda też się nie poddał – stanął na fotelu i wysiorbał całą zawartość wprost z talerza. Podobno wyglądało to przekomicznie, było trochę wycierania, ale młody znalazł rozwiązanie swojego problemu i to było najważniejsze!
7. Pozwól dziecku podejmować drobne decyzje
Każdy człowiek chce od czasu do czasu o czymś zadecydować – nawet bardzo młody. Oczywiście ostateczne słowo w przypadku poważnych spraw zawsze należy do rodziców, ale czasami warto przymknąć oko na błahostki. 🙂 Warto dziecku dać zadecydować o niektórych prostych kwestiach. Choćby tak banalna sprawa jak ubiór do przedszkola czy na spacer. Jeśli maluch pragnie iść do przedszkola w kowbojskim kapeluszu to czemu masz mu tego zabraniać? Jeśli przed spacerem w upalny dzień, uparcie twierdzi, że mu bardzo zimno, pozwól mu ubrać zimowe buty i kurtkę – najwyżej za 10 minut wrócicie się przebrać. Wiem, że to czasami może być męczące i irytujące, ale w ten sposób nauczysz dziecko wyrażania siebie, przewidywania i doboru odpowiednich butów. Sama dobrze wiesz, że ostatnia kwestia będzie bardzo ważna w przypadku córki! 🙂
0 Komentarzy